เชื่อว่าในสมัยเด็ก ๆ ของหลาย ๆ ท่านคงจะได้เรียนวิชา กพอ. แต่เด็กรุ่นใหม่เหมือนว่าจะไม่มีวิชานี้แล้ว วิชา กพอ. คือการงานพื้นฐานและอาชีพ ในวิชานี้จะมีแขนงย่อยหลายอย่างที่ยังมีประโยชน์มาจนถึงทุกวันนี้ และหนึ่งในแขนงย่อยนั้นก็คือ งานเกษตร สมัยนั้นดิฉันได้มีโอกาสลงแรงใช้จอบขุดพื้นดินอันกระจิดริดของโรงเรียนเพื่อปลูกต้นไม้และเลี้ยงดูให้มันเติบโตเพื่อจะเอาคะแนน ในกลุ่มจึงตกลงใจที่จะปลูกเจ้า “ดอกทานตะวัน” พวกเราในกลุ่มช่วยกันประคมประหงม แวะเวียนมาเยี่ยมมันทุกเช้าจนมันออกมาเป็นดอกไม้ที่แม้ดอกจะแคระแกร็นและไม่สมประกอบเท่าไหร่ แต่ก็เป็นความภาคภูมิใจที่เป็นฝีมือของพวกเราที่ได้ปลูกมันขึ้นมา ดูจนดอกมันแก่ กลายเป็นเมล็ดและฝังกลบมันกลายเป็นปุ๋ยสำหรับให้รุ่นน้องได้มีโอกาสใช้พื้นที่นี้ทำคะแนนต่อไป ด้วยสีสันอันสดใสและความร่วมแรงร่วมใจกันของเพื่อน ๆ ดอกทานตะวันจึงกลายเป็นดอกไม้ที่ประทับอยู่ในความทรงจำมาจนถึงปัจจุบัน ดังนั้นเมื่อมีโอกาสที่ทีมงานท่องเที่ยวดอทคอม (www.Thongteaw.com) จะไปเก็บภาพทุ่งดอกทานตะวัน ดิฉันจึงไม่รีรอที่จะขอติดสอยห้อยตามไปทันที

จะขอเรียกที่นี่ว่า "ทุ่งแสงตะวัน" ได้ไหมนะ?

ดอกทานตะวันบานสะพรั่งเหลืองอร่ามงามตา

สองคนนั่นเป็นส่วนเกินหรือเปล่าเนี่ย ?

ลองเทียบดูว่าใครจะใหญ่กว่ากัน (ระหว่างหน้าคนกับดอกทานตะวัน)